🎯 Jan Paweł Ii Droga Do Świętości Scenariusz

W 36 rocznicę wyboru Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową, 16 października 2014 roku odbyło się rozstrzygnięcie X Miejskiego Konkursu Plastycznego zorganizowanego przez zespół katechetyczny. W tym roku konkurs odbył się pod hasłem ,,Jan Paweł II- Świętymi bądźcie!". Jan Paweł II w swoim nauczaniu podkreślał, że świętość

Święty Jan Paweł II jest bez wątpienia jednym z największych autorytetów moralnych współczesnego świata. W związku z przypadającą 18 maja 2020 roku setną rocznicą urodzin Karola Wojtyły, Sejm ustanowił rok 2020 ROKIEM ŚWIĘTEGO JANA PAWŁA II. Jan Paweł II był 264 papieżem.

^{Katalog Katarzyna Gmyrek, 2016-06-16MuninaUroczystości, ScenariuszeDzień Papieski „Jan Paweł II – Świętymi bądźcie” Piosenka: „Ty tylko mnie poprowadź” Tomasz Kamiński - Sylwia Narrator 1 „… mówi do was człowiek, który swoją duchową formację zawdzięcza polskiej kulturze, polskiej literaturze, polskiej muzyce, teatrowi, polskiej historii, polskim tradycjom chrześcijańskim, polskim szkołom, polskim uniwersytetom.” Narrator 2 Jan Paweł II to postać najbardziej znana na całym świecie. Miliony ludzi uczestniczyły w spotkaniach z nim podczas jego licznych pielgrzymek, miliardy widziały jego twarz na ekranie telewizora i na okładkach ilustrowanych książek. Narrator 3 Wielu bez trudu rozpoznaje jego mocny i ciepły głos, upominający się zawsze o prawa i godności dziecka Bożego. Narrator 4 I dlatego chcemy wciąż na nowo odkrywać prawdę, że jesteśmy dziełem Bożych rąk, a więc najdoskonalszego Stworzyciela. Skoro tak, to każdy z nas jest doskonałym dziełem. I w pierwotnym zamyśle Boga jesteśmy święci. Narrator 5 Ty i ja – jesteśmy święci. I możemy z naszą świętością albo iść do przodu rozwijając posiadane talenty, albo ją odrzucić. Narrator 6 Św. Jan Paweł II, którego dzisiaj przywołujemy, marzył o „erze ludzi świętych”. Sam dał nam przykład. Nie odrzucił zaproszenia Boga do świętości, ale też sam się nie wynosił, lecz pokornie szedł prostą drogą wiary. Narrator 1 Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Od śmierci matki w 1929 roku wychowywał go ojciec- emerytowany oficer. Karol, nazywany Lolkiem, był najlepszym uczniem w mieście, sportowcem i aktorem amatorem. Narrator 2 „Kiedy byłem w gimnazjum, Książę Adam Stefan Sapieha, Arcybiskup Metropolita Krakowski wizytował naszą parafię w Wadowicach. Mój katecheta, ksiądz Edward Zacher zlecił mi przywitanie Księcia Metropolit. Miałem więc po raz pierwszy w życiu sposobność, ażeby stanąć przed tym człowiekiem, którego wszyscy otaczali wielką czcią. Wiem też, że po moim przemówieniu Arcybiskup zapytał katechetę, na jaki kierunek studiów się wybieram po maturze. Ksiądz Zacher odpowiedział: „ idzie na polonistykę”. Na co Arcybiskup miał powiedzieć: szkoda, że nie na teologię”. Narrator 3 „Historia mojego powołania kapłańskiego? Historia ta znana jest przede wszystkim Bogu samemu. Każde powołanie kapłańskie w swej najgłębszej warstwie jest wielką tajemnicą, jest darem, który nieskończenie przerasta człowieka. Każdy z nas kapłanów doświadcza tego bardzo wyraźnie w całym swoim życiu. Wobec wielkości tego daru czujemy, jak bardzo do niego nie dorastamy”. Narrator 4 „Chcę moje życie Tobą przeżyć, Boże; Tobie je oddać, jak od Ciebie wziąłem - Chcę, abyś rozpalił we mnie Łaski zorze, Daj piąć się ciągle wyżej, choć z mozołem.” Narrator 5 „Błagam Cię, Boże, byś zawsze był ze mną, Lecz nie koło mnie, ale zawsze we mnie – Był mi światłością w nocy pustkę ciemną; Błagam Cię, Panie, i wiem - nienadaremnie!” Narrator 6 „Pośród niesnasków Pan Bóg uderza W ogromny dzwon, Dla słowiańskiego oto papieża Otwarty tron” Narrator 1 „Twarz jego, słońcem rozpromieniona, Lampą dla sług, Za nim rosnące pójdą plemiona W światło - gdzie Bóg. Na jego pacierz i rozkazanie Nie tylko lud - Jeśli rozkaże - to słońce stanie, Bo moc - to cud.” Narrator 2 „A trzebaż mocy, byśmy ten Pański Dźwignęli świat... Więc oto idzie - Papież Słowiański, Ludowy brat...” Narrator 3 16 października 1978 roku z balkonu watykańskiego kardynał Feliczi ogłosił: Nagranie: Habemus Papam Narrator 1 Przyszedł ze Wschodu, zza Żelaznej Kurtyny, z kraju, gdzie Boga łączono zawsze z Honorem i Ojczyzną. Kiedy stanął na balkonie w obliczu tłumów zgromadzonych na Placu św. Piotra, był Papieżem z dalekiego kraju, z miasta królów, z miasta Krakowa. Narrator 2 „Niełatwo jest zrezygnować z powrotu do Ojczyzny, do tych pól umajonych kwieciem rozmaitem, pozłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem- jak pisał Mickiewicz(…), do tych ludzi umiłowanych, do tego Królewskiego Miasta. Ale skoro jest taka wola Chrystusa, trzeba ją przyjąć. Więc przyjmuję. Proszę Was tylko, aby to odejście jeszcze bardziej nas połączyło i zjednoczyło z tym, co stanowi treść naszej wspólnej miłości. Nie zapominajcie o mnie w modlitwie (…) Niech ten papież, który jest krwią z Waszej krwi i sercem z Waszych serc, dobrze służy Kościołowi i światu(…)” Narrator 3 I służył najlepiej, jak umiał. Podejmował wiele trudnych i bolesnych tematów. Mówił o rzeczach najważniejszych: o Chrystusie, wierze, wolności i godności człowieka. Pisał przełomowe encykliki, ale też wiersze poruszające serca. Narrator 4 „Przychodzisz do nas od Boga Przynosisz nadzieję, miłość i wiarę,” Narrator 5 „Rozbudzasz w nas to, co najszlachetniejsze Dodajesz sił w trwaniu niezłomnym.” Narrator 6 „Łagodzisz niepokoje Uciszasz rozterki, Wskazujesz drogę.” Narrator 1 „Przypominasz dzieje Tłumaczysz zdarzenia Wspierasz w zwątpieniu” Narrator 2 „Nasz Ojcze…” Narrator 3 „W Tobie siła Naszego Narodu W Tobie ufność i wiara w zwycięstwo W Tobie cierpliwość i rozwaga W Tobie bezpieczność wśród burz.” Narrator 4 Świat zapamięta go jako niestrudzonego pielgrzyma. Jan Paweł II stał się obywatelem świata. W centrum jego zainteresowania zawsze był człowiek. Narrator 5 „Ojcze Święty Orędowniku pokoju na ziemi, Pasterzu białych, czarnych i żółtych, Tych, co na wschodzie i zachodzie, bierzesz w ramiona miłość wszystkich.” Narrator 6 „Tam, gdzie staniesz na ziemi jest wiara, nadzieja i miłość A Ty stoisz pośrodku i zwiastujesz pokój u boku Czarnej Madonny orzesz świat I siejesz ziarno Bożej miłości.” Narrator 1 „Łączysz rozdarte serca, otwierasz nieczułe sumienia jednoczysz zabłąkane owce a wszystko po to, by człowiek dla człowieka był – bratem.” Narrator 2 Pragnienie spotkania z człowiekiem skłaniały Ojca Świętego do podejmowania trudów pielgrzymowania po całym świecie. Te wyjątkowe spotkania z wielotysięcznymi i wielomilionowymi zgromadzeniami nie tylko katolików uznać trzeba za najbardziej przełomowe. Narrator 3 Jan Paweł II miał szczególny dar. Potrafił sprawić, że każdy z obecnych w tłumie czuł, że Papież przybył, aby spotkać się właśnie z nimi. Piosenka: ”Moje wędrowanie” M. Szcześniak Narrator 1 Świętość Jana Pawła II przejawiała się w tym, iż potrafił być kimś ważnym dla młodych w czasach głębokiego kryzysu autorytetów. Do nas młodych Papież mówił: Nagranie: Jan Paweł II – Musicie od siebie wymagać… Narrator 1 Jan Paweł II potrafił przekazać im tę niepopularną dziś prawdę, że sensem życia człowieka jest dążenie do Boga, do świętości. To jest droga, którą Bóg dla człowieka zaplanował i tylko na niej można osiągnąć prawdziwe szczęście. Papież nie tylko pięknie o tym mówił, ale przede wszystkim sam w ten sposób żył. Narrator 2 Przed pontyfikatem Jana Pawła II świętość była czymś rzadkim, elitarnym i dla większości świeckich bardzo odległym. Ludzie myśleli sobie: „Ja, świecki, mam być świętym? To niemożliwe, świętość jest dla biskupów, ewentualnie kapłanów”. Papież licznymi kanonizacjami matek i ojców rodzin, ludzi ze wszystkich kręgów społecznych sprawił, że droga do świętości stała się jakby szersza i dostępna dla każdego z nas. Dzięki niemu zrozumieliśmy, że jesteśmy powołani do świętości bez wyjątku. Narrator 3 Pomimo tej zmiany „duch tego świata” odrzuca świętych, ponieważ oni są dla niego wyzwaniem, burzą utarte schematy i wzywają do sięgania wyżej. Jan Paweł II po prostu był, pracował i modlił się. A jego niezwykłe talenty i osobowość sprawiały, że inni wynosili go do coraz większych godności. Narrator 4 Św. Jan Paweł II wskazywał też szereg dróg wzrastania w świętości. Ukazywał On wiele razy, że świętość jest możliwa tu i teraz, w różnych typach powołania, w podejmowaniu codziennych obowiązków. Papież podkreślał, że święci są po to, by nas zawstydzać. Ważna jest zachęta, którą przekazał nam Ojciec Święty: Narrator 5 „Nie lękajcie się chcieć świętości! Nie lękajcie się być świętymi! Uczyńcie nowe tysiąclecie erą ludzi świętych (…) Święci nie przemijają, żyją świętymi i chcą świętości. Potrzeba, aby w sercach ludzi wierzących zagościło to pragnienie świętości, które kształtuje nie tylko prywatne życie, ale wpływa na kształt całych społeczności”. Nagranie - XIV Dzień Papieski „ Jan Paweł II – Świętymi Bądźcie”. Piosenka „Będę śpiewał Tobie mocy moja” - Sylwia Narrator 1 Przez cały swój pontyfikat Papież pisał testament. Narrator 2 „Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy Pan wasz przybędzie”- te słowa przypominają mi ostateczne wezwanie, które nastąpi wówczas, kiedy Pan zechce. Pragnę za nim podążyć i pragnę, aby wszystko, co składa się na moje ziemskie życie, przygotowało mnie do tej chwili. (…). Narrator 3 Pozostawił nam natomiast cenne wskazówki, jak żyć. Zawdzięczamy mu najpiękniejsze i najbardziej wzruszające wspomnienia. Narrator 4 „Kiedy wiadomość o Twojej śmierci została ogłoszona, ludzie zgromadzeni na placu Świętego Piotra w Rzymie pochylili głowy. Ale zaraz potem rozległy się oklaski. Oklaski wyrażające uczucia również tych wszystkich, którzy chcieli być w tej szczególnej chwili. Wcale nie po to, by Cię opłakiwać, ale żeby Ci powiedzieć: dziękujemy za to, że byłeś. Dziękujemy, że otworzyłeś nam oczy na dar wiary. Dziękujemy za to, że kiedy czuliśmy się słabi, Twój przykład dodawał nam sił.” Narrator 5 „Dziękujemy, że wyszedłeś na spotkanie, które tak bardzo potrzebowało zobaczyć Cię i usłyszeć Twoje słowa: Szukałem was, teraz wy przybyliście do mnie. „Nie lękajcie się wyruszyć w nieznane. Idźcie odważnie, z wiarą i ufnością, wiedząc, że jestem z wami.” To Twoje słowa. Swoim życiem dałeś nam przykład, a my będziemy iść dalej.” Narrator 6 „Dziękujemy Ci dzisiaj przede wszystkim za przykład skromnego – świętego życia, który najpełniej wyrażał się w tym, że nie szukałeś zaszczytów. Chcemy odkryć dziś w sobie to niezwykłe powołanie do tego, by być ludźmi, którzy nie lękają się w swojej codzienności kroczyć drogą świętości. Niech ten wieczór wspomnień o naszym wielki Rodaku będzie okazją do pochylenia się nad tym niezwykłym zaproszeniem do kroczenia drogami świętości, które wiele razy proponował nam sam święty Jan Paweł II.” Narrator 1 „Przychodzimy do Ciebie, ludzie słabej wiary, Abyś nas umocnił przykładem swego życia I oswobodził od niepokoju” Narrator 2 „O dzień i rok następny. Twój to wiek dwudziesty Zasłynął nazwiskami potężnych tyranów I obróceniem w nicość ich drapieżnych państw.” Narrator 3 „Że tak będzie, wiedziałeś. Uczyłeś nadziei: Bo tylko Chrystus jest panem historii. …jakże to możliwe,” Narrator 4 „Że wielbią Ciebie młodzi z niewierzących krajów, Gromadzą się na placach głowa przy głowie, Czekając na nowinę sprzed lat dwóch tysięcy,” Narrator 5 „I przypadają do stóp Namiestnika, Który miłością objął ludzkie plemię. Jesteś z nami, i odtąd zawsze będziesz z nami.” Narrator 6 „Twój portret w naszym domu co dzień nam przypomni, Co może jeden człowiek, i jak działa świętość.” Piosenka: „Barka” Opracowała: Katarzyna Gmyrek Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.} q99Z7Bu. 9 302 391 450 291 190 93 233 425

jan paweł ii droga do świętości scenariusz